23 Μαΐου – 16 Ιουνίου 2013 / Ile de Bendor, Bandol (Sanary-Sur-Mer, Γαλλία)
Το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης συμμετέχει για δεύτερη χρονιά στο PhotoΜed, το Φεστιβάλ Φωτογραφίας της Μεσογείου που διοργανώνεται στο Sanary-Sur-Mer στη Γαλλία.
Το ΜΦΘ συμμετείχε για πρώτη φορά στο PhotoΜed το 2012, παρουσιάζοντας μέρος των φωτογραφικών αποστολών Ελλήνων δημιουργών από την έκθεση «Χωρίς κατευθύνσεις στη Μέση Ανατολή (Μέρος Α’) / Φωτογραφικές αποστολές του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης».
Φέτος, με την υποστήριξη του Μουσείου, παρουσιάζεται η έκθεση φωτογραφίας του Στρατή Βογιατζή «Ψαράδες».
www.festivalphotomed.com
Όπως λέει για την εργασία του ο ίδιος ο δημιουργός:
«Φωτογραφίζω τους Ψαράδες της Μεσογείου περισσότερο από τέσσερα χρόνια τώρα. Τα ταξίδια άρχισαν πρώτα στην Ελλάδα και επεκτάθηκαν σε χώρες όπως η Τουρκία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Αίγυπτος, η Γαλλία, η Τυνησία και το Μαρόκο. Η εργασία μου ολοκληρώθηκε στη Χίο, το μέρος από όπου ξεκίνησαν οι πρώτες ‘ψαριές’…
Τις περισσότερες φόρες μέσα στα καΐκια νιώθω ότι παίρνω μέρος σε ένα ιδιότυπο τελετουργικό χορό. Τα καΐκια γίνονται άξαφνα μικροί ναοί, οι σιωπηλοί ψαράδες που για ώρες μονώνουν τα δίχτυα μοιάζουν με μοναχούς βυθισμένους σε διαλογισμό, οι συμβολισμοί του ψαριού εφορμούν από τη συλλογική μας μνήμη και βάζουν φωτιά στο συνειδητό μου κομμάτι, η θάλασσα αλλοιώνει την αίσθηση του χρόνου και όλα φαίνονται να μεταμορφώνονται, όλα φαίνονται να καθαγιάζονται. Η εικόνα του ψαρά να μαζεύει το δίχτυ χωρίς ποτέ να γνωρίζει τι του επιφυλάσσει η θάλασσα είναι μια δραστηριότητα που επαναλαμβάνεται ευλαβικά για αιώνες, μια εικόνα σχεδόν αρχετυπική που μπολιάζει το πνεύμα μας την ασφάλεια ότι αυτό το γνωρίζουμε. Μπαίνοντας μέσα στο καΐκι εισέρχομαι σε ένα κόσμο πολύ διαφορετικό από εκείνο της στεριάς. Όλες οι ανθρώπινες αντιδράσεις, τα συναισθήματα, η ύπαρξη γενικότερα δονούνται και πλάθονται από την ενέργεια της θάλασσας που τα κυκλώνει. Ο κόσμος της θάλασσας είναι εν πολλοίς άγνωστος σε εμάς και οι ψαράδες είναι από τους λίγους που φαίνεται να κρατούν το μαγικό χαρτάκι εισόδου σε αυτόν. Οποιαδήποτε στιγμή και αν έχω μπει στα καΐκια, τις βάρκες, τα τρεχαντήρια ή τις μεγάλες τράτες και γρι γρι, πάντα έχω την αίσθηση ότι ξεκινάει ένα ταξίδι…
Αυτό που πάντα με συνέπαιρνε με τους ψαράδες είναι ότι ο τρόπος ζωής τους δεν έχει εκφυλιστεί, δεν έχει αλλοιωθεί ιδιαίτερα κατά το πέρασμα των χρόνων. Πέρα από κάποιες τεχνολογικές βελτιώσεις στα σκάφη, τα συστατικά που συνθέτουν την ψαροσύνη παραμένουν εν πολλοίς απαράλλακτα. Ακόμα βγαίνει έξω με τα καΐκι του και παλεύει με τα χέρια του, ακόμα κρατιέται άσβεστη η αδημονία του και η λαχτάρα του για την ψαριά, συνεχίζει να ετοιμάζει τα δίχτυα του και να κοιτάει την ανοιχτή θάλασσα για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους. Η απλότητα της ζωής του ψαρά μέσα στο καΐκι πάντα με συγκινούσε. Η λέξη προσωπικός χώρος είναι λέξη που δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο του ψαρά…
Ο περιορισμένος χώρος που μοιράζονται στο καΐκι ανταλλάσσεται με το άπειρο του θάλασσας και οι δύσκολες συνθήκες που βιώνουν οι ψαράδες γίνεται σκάντζα με την ελευθερία που ενυπάρχει σε αυτόν τον απλό τρόπο ζωής. Κάθε ψαράς είναι ταξιδευτής και κάθε μέρα ψαρέματος είναι ένα ταξίδι».
Στρατής Βογιατζής
Γεννήθηκε στη Χίο το 1978. Σπούδασε Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και Κοινωνικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ. Έχει συμμετάσχει σε διάφορες φωτογραφικές αποστολές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει λάβει μέρος σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και θέματά του έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά. Έργα του ανήκουν στη συλλογή του ΜΦΘ. Έχουν εκδοθεί τέσσερα βιβλία με το έργο του.
www.stratisvogiatzis.com